آبا

سیستم مجموعه ای از اجزا و روابط میان آنهاست که توسط ویژگیهای معین، به هم وابسته یارتبط میشوند و این اجزا با محیطشان کل واحدی را تشکیل میدهند این مجموعه به هم پیوستهاز عناصر در جهت هدف معینی حرکت میکنند یعنی متولد میشوند رشد مینمایند، به بلوغمیرسند و به تدریج رو به زوال میگذارند و نهایتا به نیستی ره میبرند. مثلا ارگانیسمها چونان سیستمهای باز با محیط اطراف خود تبادل مادی دارند رویکرد سیستمی که مکتب ارگانیستی و کلی گرایی را شامل میشود نگرشی جامع به موجودیتها بوده و برعکس شیوه های فکری تجزیه گرایانه و اتمی جوینده حقیقت را از استغراق در بطن جنبه یا هسته ای خاص از موجودیتها و پدیده ها برحذر می دارد. از این نگره اجزای سیستم در تعامل با یکدیگر قرار دارند، سیستمها با محیط پیرامونی خود رابطه داده- ستانده داشته و ضمن تأثر از محیط بر آن تأثیر می گذارند، وجود هر نوع بی نظمی در سیستم موجب از بین رفتن کل آن سیستم از حیث پیوند عناصر میشود و هر قدر این نظم محسوس باشد، آنتروپی (زوال) در سیستم منفی است. بالاخره سیستمها گرایش به تعادل پویا دارند و نظم سیستم واجد وجه تعادلی است در سیستمهای بزرگ تعداد زیادی خرده نظام وجود دارند که واحدهای اصلی سیستم محسوب میشوند و عملکرد سیستم نتیجه تعامل کار کردی آنها است یعنی خرده نظامها برای انجام وظایف به کنش و واکنش متقابل میپردازند و نتیجه این تعاملات، عملکرد سیستم را پدید می آورد همه سیستمها دارای فراسیستم اند، یعنی خرده نظامی برای سیستمهای بزرگتر و پیچیده تر از خود محسوب میشوند همه سیستمها به علاوه دارای حدودی هستند که مرزبندیهای قراردادی میان داخل و خارج محسوب میشوند و فراتر از آنها ویژگیهای سیستم قابل تشخیص نیست محیط شامل همه چیزهایی میشود خارج از محدوده, ...ادامه مطلب